Poronienie samoistne dotyka około 15% ciąż. Często zdarza się tak, że kobieta nawet nie wie, że była w ciąży i że ją straciła, dlatego odsetek ten może być wyższy. Zobacz, na czym dokładnie polega samoistne poronienie.
Dochodzi do niego przed 20 tygodniem z przyczyn naturalnych, które mogą być różne. W odróżnieniu od sztucznego poronienia, czyli aborcji – nie przyczynia się do niego zamierzona ingerencja człowieka. Polega to na samoczynnym wydaleniu jaja płodowego w całości lub częściowo. Poronienie zupełne, czyli takie, które przebiegło w całości nie wymaga zabiegu łyżeczkowania macicy. Natomiast, jeśli doszło do poronienia częściowego trzeba będzie oczyścić macicę z resztek przez jej wyłyżeczkowanie. Ma ono miejsce dopiero po 12 tygodniu ciąży (poronienie późne). Do tego czasu, gdyby doszło do poronienia najprawdopodobniej jajo płodowe zostałoby usunięte w całości (poronienie wczesne).
Czynników wywołujących poronienie jest wiele, np.: zaburzenia hormonalne, silny stres, czynniki genetyczne, różnego rodzaju choroby, przyjmowane leki, picie alkoholu, zażywanie narkotyków, palenie papierosów, urazy mechaniczne, problemy z tarczycą, czynniki środowiskowe, zaśniad (zarodkowy, krwisty, groniasty) itd. Szczególnie narażony na ich szkodliwe działanie jest płód w pierwszym trymestrze ciąży, kiedy rozwijają się wszystkie najważniejsze funkcje życiowe dziecka. W przypadku zaburzeń hormonalnych niebezpieczny jest niski poziom progesteronu, który hamuje działanie oksytocyny (wywołującej skurcze porodowe), a jego niedobór może powodować problemy z zagnieżdżeniem się zarodka w macicy, jego rozwojem i w efekcie utrzymaniem ciąży. Innym niekorzystnym czynnikiem dla przebiegu ciąży są infekcje dróg moczowych, stany zapalne macicy, czy jej wady anatomiczne, które mogą przyczyniać się do poronienia. W przypadku zbyt szerokiego kanału szyjki macicy istnieje ryzyko, że ciężko będzie donosić ciążę, dlatego w takich wypadkach lekarz zakłada specjalny krążek w celu zamknięcia kanału macicy. Natomiast, gdy dojdzie do infekcji układu rozrodczego, życiu płodu mogą zagrażać różnego rodzaju wirusy i bakterie.
Jeśli poronienie samoistne zostanie wykryte, powinny zostać przeprowadzone specjalistyczne badania diagnostyczne, które pokażą, co się do niego przyczyniło. Dzięki temu można podjąć leczenie, czy odpowiednie środki ostrożności, które zminimalizowałyby ryzyko powtórzenia się poronienia po raz kolejny. Przykładem takich badań będą m.in. badania genetyczne, ponieważ są jednym z częstszych czynników przyczyniających się do utraty ciąży.
