Krew pępowinowa: Co to jest i czy warto pobierać krew pępowinową

Krew pępowinowa, jej pobieranie, przechowywanie i przede wszystkim cena całego procesu to temat budzący kontrowersje. Niewątpliwie komórki macierzyste w niej zawarte pomagają w leczeniu różnych poważnych chorób, jednak inwestycja ta jest bardzo kosztowna. Zwolennicy nazywają ją polisą na życie, natomiast przeciwnicy – naciąganiem rodziców przez banki krwi na ogromny wydatek. Czy warto zdecydować się na pobranie krwi pępowinowej?

Krew pępowinowa to czyste źródło komórek macierzystych. Wykorzystuje się ją w leczeniu białaczki, niektórych nowotworów, chorób układu immunologicznego, dlatego jej wartość jest na pewno niepodważalna. Komórki macierzyste mają zdolność do odnawiania się, co pozwala na regenerację różnych tkanek. Pobiera się ją w trakcie porodu i jest to zabieg nieinwazyjny, bezbolesny, ponieważ za pomocą strzykawki ściąga się ją z łożyska. Zostaje ona wtedy przetransportowana do banku krwi i zamrożona. Uzyskanie w ten sposób komórek jest znacznie prostsze niż podczas pobierania szpiku kostnego, ponieważ wtedy wykonuje się już poważniejszy zabieg w znieczuleniu ogólnym.

Wady i zalety pobierania krwi pępowinowej

Krew pępowinowa może uratować życie osobom, dla których nie udaje się znaleźć dawcy szpiku. Z praktyki wiemy, że odszukanie odpowiedniego dawcy jest niezwykle czasochłonne i trudne, natomiast zwrócenie się do banku krwi od razu umożliwia przeprowadzenie całego procesu. Użycie własnych komórek macierzystych oznacza zgodność tkankową. Istnieje również mniejsze ryzyko odrzucenia przeszczepu w przypadku wykorzystania komórek macierzystych z krwi pępowinowej, co jest bardzo istotne, gdy chory cierpi na białaczkę. Takie komórki są również „świeższe” niż w przypadku tych ze szpiku, co sprawia, że stają się lepszym materiałem do wykorzystania. W Polsce nie ma jednak publicznych banków krwi pępowinowej i koszt pobierania jej i przechowywania jest bardzo wysoki. Jest to niestety duże utrudnienie, tym bardziej, że komórki macierzyste uzyskiwane w ten sposób znacznie lepiej sprzyjają nie samym dawcom, tylko innym osobom. W szczególności, jeżeli chodzi o białaczkę, lekarze są zdania, że choremu powinno się przeszczepić krew pępowinową innej osoby, a nie własną. Umotywowane jest to brakiem gwarancji, że w krwi chorego nie ma komórek nowotworowych oraz efektem leczniczym innej krwi. Przeciwnicy banków krwi podkreślają również fakt, że będzie jej za mało dla dorosłego człowieka, w przeciwieństwie, np. do pozyskania komórek macierzystych ze szpiku kostnego.

Krew pępowinowa to temat dzisiaj bardzo dyskusyjny. O jej ważnej roli i znaczeniu w przypadku leczenia wielu chorób, w szczególności białaczki – nie można zaprzeczyć. Jest jednak bardzo drogą procedurą spowodowaną faktem, że w naszym kraju działają jedynie komercyjne banki, które ją przechowują. Niewielu rodziców na ten luksus stać, choć banki wprowadzają już możliwość rozłożenia kosztów na raty. Z pewnością zmieniłoby się to, gdyby powstały ku temu publiczne instytucje. Miałoby to wtedy większy sens, ponieważ krew pępowinowa dużo bardziej sprawdza się w przypadku, gdy zostaje przeszczepiona innej osobie, a nie samemu dawcy.

Rola komórek macierzystych rośnie z każdym rokiem, gdyż prowadzi się coraz więcej badań medycznych i potwierdza jej istotę we współczesnych sposobach walki z różnymi poważnymi chorobami i nowotworami. Krew pępowinowa to ich najlepsze źródło i nie powinno się tego lekceważyć, jednak najlepszą drogą do rozpowszechnienia tej metody powinny być publiczne banki krwi.