Przyczyny i metody leczenia nietrzymania moczu
Nietrzymanie moczu to mimowolne częściowe lub całkowite opróżnianie pęcherza. Nasilenie waha się od sporadycznego wycieku moczu podczas kaszlu czy kichania, po silną i nagłą potrzebę oddania moczu, przy której czasami nie udaje się dotrzeć do toalety na czas.
Na przypadłość cierpi wiele osób, jednak rzadko się o niej mówi. Być może powodem jest zakłopotanie czy przekonanie, że nietrzymania moczu nie można leczyć.
Tymczasem to nie tylko problem medyczny. Może wpływać na życie emocjonalne, psychologiczne i społeczne. Nietrzymanie moczu może uniemożliwiać cieszenie się życiem. Wiele osób z nietrzymaniem moczu boi się wykonywać normalne codzienne czynności, szczególnie te z dala od toalety.
Chociaż przypadłość często postępuje wraz z wiekiem, nietrzymanie moczu nie jest nieuniknioną konsekwencją starzenia się. Nie trzeba wahać się z wizytą u lekarza. Na konsultacji lekarskiej należy podać wszystkie objawy przypadłości, a lekarz dostosuje leczenie. W większości przypadków proste zmiany stylu życia i diety oraz opieka medyczna mogą leczyć objawy nietrzymania moczu. Ważne jest, aby określić rodzaj przypadłości.
Rodzaje nietrzymania moczu
Każdy rodzaj może mieć różne przyczyny i przejawiać się w odmienny sposób.
Wysiłkowe nietrzymanie moczu występuje najczęściej. Jest związane z niewydolnością mięśni dna macicy lub osłabieniem zwieraczy. Cewka moczowa jest nieprawidłowo zaciskana, co przy wzroście ciśnienia w pęcherzu skutkuje wyciekiem moczu. Dzieje się tak przede wszystkim przy wysiłku fizycznym, kaszlu, kichaniu, silnym śmiechu. Przypadłość częściej dotyczy kobiet niż mężczyzn.
Przy naglącym nietrzymaniu moczu mięśnie pęcherza są nadmiernie aktywne – kurczą się, nie otrzymawszy właściwego sygnału z mózgu. Skutkiem jest bardzo intensywna i nagła potrzeba oddania moczu, często nieproporcjonalna do wypełnienia pęcherza. W ciągu kilku sekund następuje wypływ moczu. Przyczyną może być zmiana pozycji ciała, zapalenie pęcherza moczowego, orgazm czy nawet słuchanie odgłosów wody.
Mieszane nietrzymanie moczu to połączenie wysiłkowego oraz naglącego nietrzymania moczu. To mimowolny wyciek moczy po nagłym uczuciu parcia oraz popuszczanie podczas wysiłku fizycznego czy nacisku na brzuch.
Osoby cierpiące na nietrzymanie moczu z przepełnienia nie mogą całkowicie opróżnić pęcherza. W narządzie zalega mocz i w rezultacie następuje przepełnienie. Przypadłość zwykle występuje przy innych chorobach np. przepuklinie dysku czy przeroście gruczołu krokowego.
Przyczyny nietrzymania moczu
Problemy z pęcherzem mogą występować z powodu starzenia się. Jednak należy pamiętać, że najczęściej przyczyną jest zaburzenie funkcjonowania elementów dróg moczowych np. cewki, pęcherza. Problem nietrzymania moczu występuje również podczas zakażeń oraz chorób. Infekcje mogą podrażniać pęcherz, powodując silną potrzebę oddania moczu. Guz w dowolnym miejscu dróg moczowych może blokować normalny przepływ moczu, prowadząc do nietrzymania moczu z przepełnienia. Kamienie moczowe – twarde, przypominające skupiska ziaren piasku masy, które tworzą się w pęcherzu – czasami powodują wyciek moczu. Stwardnienie rozsiane, choroba Parkinsona, udar, guz mózgu lub uraz kręgosłupa mogą zakłócać sygnały nerwowe związane z kontrolą pęcherza, powodując nietrzymanie moczu.
Przypadłość często występuje u ciężarnych kobiet. Zmiany hormonalne i zwiększona waga płodu mogą prowadzić do wysiłkowego nietrzymania moczu. Poród siłami natury może osłabić mięśnie potrzebne do kontrolowania pracy pęcherza i uszkodzić nerwy oraz tkankę podtrzymującą, prowadząc do upuszczenia dna miednicy, co jest związane z nietrzymaniem moczu. Po menopauzie kobiety wytwarzają mniej estrogenu, hormonu, który pomaga utrzymać zdrową wyściółkę pęcherza i cewki moczowej. Pogorszenie tych tkanek może pogorszyć utrzymywanie moczu.
U starszych mężczyzn nietrzymanie moczu często wynika z powiększenia prostaty, czyli łagodnego przerostu gruczołu krokowego. Natomiast wysiłkowe nietrzymanie moczu lub nietrzymanie moczu z parcia bywa związane z rakiem prostaty.
Metody leczenia nietrzymania moczu
Warto zadbać o prowadzenie zdrowego trybu życia np. unikanie substancji drażniących, jedzenie błonnika, rzucenie palenia.
Dobrze ćwiczyć mięśnie Kegla, czyli mięśnie dna miednicy. Dzięki temu pęcherz będzie utrzymywany we właściwym miejscu, co zapewni jego poprawne funkcjonowanie.
Kolejną metodą jest stosowanie treningu pęcherza. Ta terapia behawioralna poleca na zachowaniu harmonogramu oddawania moczu i stopniowego zwiększania czasu pomiędzy kolejnymi wyjściami do toalety.
Popularnym zabiegiem jest elektrostymulacja mięśni Kegla. Specjalne urządzenie pobudza mięśnie do pracy, co pomaga wzmocnić dno macicy.
Przy nietrzymaniu moczu pomaga również pessaroterapia. Pessar, czyli silikonową wkładkę umieszcza się w pochwie. Mają różne rozmiary i kształty, co umożliwia ich indywidualne dopasowanie.
W niektórych przypadkach lekarz zaleca leczenie farmakologiczne. Na problemy z trzymaniem moczu stosuje się leki, które zmniejszają skurcze pęcherza.
Możliwe są również zabiegi chirurgiczne np. wprowadzenie sztucznego zwieracza. Jednak operacje najczęściej wykonuje się, gdy powyższe metody leczenia nietrzymania moczu okażą się nieskuteczne.
Przeczytaj także:
Diafragma Caya – skuteczna antykoncepcja mechaniczna dla 98% kobiet
Ból podczas współżycia – przyczyny i leczenie
