Adenomioza jako przyczyna niepłodności
Niepłodność jest poważnym problemem. Wpływa ona znacząco na pogorszenie jakości życia osób, które starają się o powiększenie rodziny. Czym charakteryzuje się zaburzenie? Jakie są jego przyczyny?
Niepłodność a bezpłodność
Choć terminy są często stosowane zamiennie, dotyczą dwóch odmiennych stanów.
Bezpłodność jest trwałą niezdolnością do zostania rodzicem. Niestety nawet w obecnych czasach medycyna pozostaje bezradna i nie został wynaleziony sposób na wyleczenie problemu. Z tego powodu wiele osób decyduje się na sztuczną inseminację, zapłodnienie pozaustrojowe (metoda in vitro) czy adopcję.
Natomiast niepłodność obejmuje szeroki zakres problemów związanych z niemożnością zajścia w ciążę. Mówi się o niej, gdy trwa powyżej 12 miesięcy i pomimo regularnego współżycia seksualnego, czyli 3-4 razy w tygodniu, bez korzystania z żadnej formy antykoncepcji, para ma problem z poczęciem dziecka. Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) uznaje ją za jedną z chorób społecznych.
Istnieje możliwość leczenia niepłodności. Najczęściej wykorzystuje się farmakoterapię, jednak czasami bywa konieczność przeprowadzenia zabiegu chirurgicznego. Przed wszczęciem jakichkolwiek problemów należy poznać przyczynę występowania zaburzenia.
Pomimo różnic w obu przypadkach pary bezskutecznie starają się o dziecko. Warto zaznaczyć, że przyczyn zarówno niepłodności, jak i bezpłodności można doszukiwać się u obu partnerów.
Jakie są przyczyny niepłodności?
Jak wspomniano wyżej, przyczyny zaburzenia mogą występować zarówno u mężczyzny, jak i kobiety. Męska niepłodność występuje przy zaburzeniach produkcji plemników. Taki stan najczęściej powodują przebyte infekcje i choroby np. świnkowe zapalenie jąder czy guz okolicy podwzgórzowo-przysadkowej. Może być również wynikiem hipogonadyzmu czy zmian anatomicznych. Niepłodność męska występuje przy nieprawidłowej funkcji plemników, będącej skutkiem zapalenia prostaty czy najądrza, a także zaburzeń transportu gamet (np. przez niedrożność nasieniowodów czy przy ejakulacji wstecznej). Istotnym czynnikiem powodującym niepłodność są również przyjmowane substancje np. papierosy czy leki (jak przeciwpadaczkowe, onkologiczne czy immunosupresyjne).
Przyczyny niepłodności kobiecej mogą dotyczyć jajników np. przez ich niewydolność. Zaburzenie powstaje również przez czynniki jajowodowe, do których zalicza się m.in. niedrożność jajowodów czy ich przewlekły i ostry stan zapalny. Warto zaznaczyć, że powodem niepłodności mogą być też przyczyny szyjkowe jak nieprawidłowa reakcja śluzu pochwowego na plemniki. Na występowanie problemu wpływają też zmiany powstające w macicy np. zrosty, mięśniaki czy guzy. Za kobiecą niepłodność stoją też choroby i infekcje np. endometrioza czy adenomioza.
Adenomioza jako przyczyna niepłodności
Adenomioza to schorzenie, które polega na przebudowie mięśnia macicy. W ich wyniku dochodzi do wnikania elementów błony śluzowej macicy (endometrium) między włókna mięśniowe. Wówczas rozwija się stan zapalny, a część mięśniowa narządu przerasta. Niegdyś adenomioza była utożsamiana z endometriozą, jednak obecnie wiemy, że są to dwa odmienne stany.
Można rozróżnić cztery typy zaburzenia. W zależności od miejsca występowania wyróżnia się adenomiozę macicy, jajowodów, pochwy i przymacicznego układu łącznotkankowo-mięśniowego. Choroba najczęściej dotyka kobiet w przedziale wiekowym 40-50 lat. Jak dotąd nie jest znana jej przyczyna, jednak do czynników rozwoju zaburzenia zalicza się np. zabiegi w obrębie mięśnia macicy, przebyta terminacja ciąży, porody droga cesarskiego cięcia czy wymagające i obciążające organizm porody siłami natury, a także nieprawidłowości, które powstały w okresie zarodkowym i zaburzenia hormonalne (szczególnie dotyczące stężenia FSH, LH, prolaktyny czy estradiolu).
Przebieg adenomiozy jest kwestią indywidualną. Najczęstszymi objawami są: powiększenie oraz ból w obrębie macicy czy nieprawidłowe (niezwiązane z cyklem menstruacyjnym) krwawienia z dróg rodnych.
Adenomiozę uznaje się za jedną z przyczyn niepłodności kobiecej. W przypadku pojawienia się niepokojących objawów należy udać się na konsultację do specjalisty. Lekarz wykona odpowiednie badania (np. ultrasonograficzne czy histopatologiczne). Dopiero po rozpoznaniu przyczyny dolegliwości możliwe będzie zastosowanie odpowiedniego leczenia. W przypadku adenomiozy dalsze działanie jest uzależnione głównie od wieku pacjentki i jej planów prokreacyjnych. Zazwyczaj stosuje się farmakologię, a w bardziej poważnych przypadkach – leczenie chirurgiczne.
Przeczytaj także:
