Dziecko po 35 roku życia. Jak wygląda płodność po 35 roku życia

W dzisiejszych czasach termin „późna ciąża” ma dość subiektywne znaczenie, ponieważ w związku ze zmianami cywilizacyjnymi decyzja o pierwszym dziecku jest przesunięta o ok. 10 lat w porównaniu do naszych babć, czy prababć. Dzisiaj już nikogo nie dziwi, że droga macierzyństwa rozpoczyna się po 30 roku życia.

Jednak decyzja o pierwszym dziecku często przesunięta w czasie, niesie ze sobą pewne konsekwencje. Coraz częściej na oddziałach ginekologicznych spotyka się mamy po 35 roku życia. Ma to swoje wady i zalety. Zaletami są z pewnością: ustabilizowana sytuacja materialna i zawodowa, świadomość w podjęciu decyzji o macierzyństwie, stabilizacja emocjonalna oraz dojrzałość w działaniu. Niestety jednak, w przypadku późnego macierzyństwa zazwyczaj wymienia się więcej minusów i zagrożeń związanych ze zwlekaniem z tą decyzją.

Wiek kobiety, która stara się o dziecko znacząco wpływa na szansę poczęcia. Im kobieta jest starsza, tym trudniej będzie jej zajść w ciążę – przykładowo płodność 35-letniej kobiety jest znacznie niższa niż tej, która ma 25 lat. Zasada ta nie ma jednak zastosowania w przypadku mężczyzn, których żywotność plemników jest większość życia na podobnym poziomie. Zegara biologicznego nie da się oszukać. Z każdym kolejnym cyklem zdolność do prokreacji spada. Ma to związek z ciągłym zmniejszaniem się ilości pęcherzyków jajowych, aż do momentu, gdy ich rezerwa się wyczerpie. Oceny rezerwy jajnikowej dokonuje się zazwyczaj na podstawie badania stężenia hormonu AMH lub podczas USG, które wykonuje ginekolog. Ilość pęcherzyków jest kwestią indywidualną, która związana jest silnie z wiekiem pacjentki, dlatego każdy przypadek musi być rozpatrywanie indywidualnie. Znacznie mniejszym problemem będzie mała ilość pęcherzyków u 25-latki niż u 40-latki. Przyjmuje się, że najlepszy wiek rozrodczy u kobiety to 20-25 lat i teoretycznie wtedy posiada ona odpowiednią ilość, dobrej jakości pęcherzyków. Natomiast po 35 roku życia gwałtownie spada ich ilość, ale nie tylko. Ich jakość również jest gorsza, co zwiększa ryzyko wystąpienia u dziecka wad genetycznych.

Ciąża po 35 roku życia zwiększa prawdopodobieństwo wystąpienia u dziecka wad genetycznych i wrodzonych. Szczególnie w tym wypadku mówi się o zespole Downa, zespole Edwardsa i zespole Pataua. Ma to związek z gorszej jakości materiałem biologicznym. Wzrasta także ryzyko wystąpienia problemów rozwojowych i chorób dotyczących różnych układów, np. krążenia, sercowego, czy nerwowego. W szczególności jest ono wysokie, kiedy do podobnych przypadków dochodziło w rodzinie lub wcześniejsze dziecko miało problemy rozwojowe. Późna ciąża to także wzrost ryzyka pojawienia się innych problemów zdrowotnych dziecka i matki, takich jak np. zbyt mała lub zbyt duża masa urodzeniowa dziecka, cukrzyca i nadciśnienie tętnicze u matki. Częściej jest również wykonywany poród za pomocą cesarskiego cięcia. Późne macierzyństwo związane jest z większym ryzykiem wystąpienia problemów z donoszeniem ciąży i poronień. Związane jest to z kolei ze zwiększonym prawdopodobieństwem pojawienia się wad rozwojowych i genetycznych. W momencie, gdy organizm wyczuwa chorobę płodu domaga się samoistnego usunięcia go z organizmu i następuje poronienie. Możliwy często jest również przedwczesny poród. W związku z tym, że u kobiet po pewnym roku życia, które decydują się na późniejsze macierzyństwo istnieje zwiększone ryzyko wystąpienia różnych problemów i komplikacji w trakcie ciąży i przy porodzie, zaleca się wykonywanie pełnej diagnostyki prenatalnej. Badania prenatalne są to badania wykonywane nienarodzonemu dziecku, w łonie matki, pozwalające wykryć niektóre choroby genetyczne i wrodzone, przez co umożliwiają bardzo wczesną interwencję lekarską . Rodzice mogą się odpowiednio przygotować na przyjście na świat dziecka, które będzie wymagało specjalistycznej opieki. Zdarza się również, że badania pomagają zapobiec rozwojowi poważnej choroby, lub nawet uratować życie. Niestety, bywają także utożsamiane z działaniami skrajnie przeciwnymi, które mogą zaszkodzić, a nawet prowadzić do zagrożenia życia. Podobne opinie funkcjonują najczęściej z powodu braku wiedzy na temat tego rodzaju badań i mogą wyrządzić wiele szkód – kobiety, które uwierzą, że, np. USG szkodzi, boją się je wykonywać, tymczasem jest to zasadniczy błąd.